Кенерал (на казахском языке)

Стихотворение Касыма Тогузакова

Кеңарал деген аралдан,

Жағысынан Тобылдың

Кең аймаққа таралған

Енбектегі көп ұлдың

Болғаныма біреуі

Масаттанам, мақтанам,

Елімнің зор тілеуін

Болмасам да ақтаған.

Қиратпасаң қолыңмен,

Көруге де көз керек.

Ағадан менің жолым кең,

Заманым да өзгереқ

Қостанайдан Қорғанға

Сапар шегіп беттесең, -

Адасам деп қорғанба,

Введенге қон жетпесең...

Туған жердің тұрқына

Тұра калып карасаң,

Жері менен жұрты да

Өзгертіпті орасан.

Совхоздың сансыз ақ үйі,

Төбесін көкпен сырлаған.

Жақанның ақын Ғалиі

Осы өнірде жырлаған.

Найзадай өткір сөзімен

Заманын шенеп, күйінген.

Сол жерін көрсе көзімен

Болар еді бүгін сүйінген.

«Елу жылда - казаны»,

Кәзір қандай сен қара

Сарыарқаның қазағы.

Машинадан озады

Зырлап кырда трактор.

Комбайн мойнын созады,

Шамасы мүше сұрап тұр.

Карамай нөсер-жауынға,

Егіні жатыр орылып.

Береке кірген ауылға,

Ен дәулетке молығып.